بسم الله الرحمن الرحیم
نمی دونم چرا تو ایام شهادت خانم فاطمه زهرا(س) خیلی به یادتم...
ای اسطوره ای که جهان استکبار، مبهوت رمزآلودگی اعمال توست...
یازهرا
روحت شاد عزیز دلم حاج رضوان
کلمات کلیدی:
بسم الله الرحمن الرحیم
جمعه10-2-89 سالگرد شهادت شهید سر افراز محسن وزوایی بود. 5 شنبه هم توی قطعه 26 همه قدیمیا و برو بچه های قدیمی لشکر27 و همرزما و عاشاقا جمع بودن پای مراسم سالگرد که حاج سعید فاسمی این مرد پای رکاب شهدا هم سخنران مجلس بود. (دمت گرم حاج سعید از سالگرد هایی هر سال تو بازی دراز کرمانشاه گرفته میشه تا یادبود هایی که بعضا این ور و اونور تهرون برا شهدا می گیرن پای کاری دمت گرم...)
آقا محسن چی شده ؟ امسال توفیق ندادی بیایم سالگردت قبرتو ببوسیم؟! چرا آخه؟ بابا همه مارو میرونن تو دیگه چرا برادر محسن.
با این اوضاع روحی روانی که ما فقط بند به شما ییم از شما انتظار غریب نوازی داریما... همونجوری که تاحالا هوامو داشتید ولی حالیم نبوده بازم به ما افتخار بدید دیگه
آهاااای آقا محسن... چرا هیچکدومتون تو خواب ما قبرستان نشینان عادات سخیف نمیاید؟ می دونم اینقدر الآن تو عرش خدا به خدا نزدیک شدید و هر هفته شبای جمعه می رید زیارت بی بی حضرت زهرا و آقا ابا عبدالله که جدا هر کسی جای شما باشه ول نمی کنه بیاد سراغ ما خاک بر سرا
ولی حدا قل تو طول هفته که یه 5 دقیقه شبا سرت خلوت میشه بیا و حداقل توی عالم خواب یه نوری به قلبمون بده.
یادت باشه آقا محسن ما ها فقط می تونیم با شما ها درد دل کنیم پس رومونو زمین نندازید ...
کلمات کلیدی:
در ابتدا: نظر بدین . خدا خوشش میاد دل مومنی رو با کامنت گذاشتن شاد کنید!
جای همه دوستان خالی جبهه های غرب .
درسته که جنوب دشت خاطره هاست برای رزمنده های دیروز و دریای معرفت و آسمان هدایت است برای جوینده های امروز، ولی غرب غریـــــب است و غربت از کوه های صخره ای بی رحمش می چکد.
وقتی در دشت سومار پای می گذاشتم هنوز مرمی های 62/7 کلاشنیکوفها، ترکش های 120 و 60 میلیمتری ها، پاره های بدنه راکتها و شاید هم پاره ای از بدنهای مقدس شهدا که هنوز هر چند وقت یکبار اجساد گمنامشان از این دشت بیرون کشیده می شود زینت بخش دشت بود.
هنوز وقتی می خواهی به بازی دراز بروی باید همان مسیری را که رزمنده ها از لابه لای شیار های کوه به قلل بازی دراز صعود کرده اند را بپیمایی. آنهم با خستگی و بعضا جراحات بسیار.
چطور می توان غربتی را که دل سنگ شده و زنگار گرفته من را که امسال در دشت های فکه تکان نخورد را به زلزله انداخت، کم و ضعیف شمرد. چطور می توان عظمت و قدرت این غربت را روایت کرد. بخدا رؤیت کردیم ولی زبان قلم عاجز است از روایت
می نمی دانم مگر آنروزها که شهید بهشتی مظلوم به بازی دراز آمده بود چه دیده بود در این بچه ها و در این تپه ها که در وصفش چنین گفت:
عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است.
یادش بخیر روی یکی از قله های بازی دراز حاج سعید قاسمی با سنی قریب 60 سال مسیری که بعضی جوانها را رفیق نیمه راه کرد را پا به پای زائران صعود کرد تا به محل وعده گاه عشاق رسید و به یاد وزوایی و پیچک و حاجی بابا و ... در زیر رگبار و رعد و برق جمعیت چند صد نفره را با سخنانش مستفیض کرد. مناجات مستقیمی بود ... چه حالی دست داد توی اون ارتفاعات...
یادش بخیر ...
کلمات کلیدی:
